Woensdag 5-10

Rond 9 uur vertrokken we nadat we even een kattenwasje hadden gedaan. Self contained heeft ook zijn beperkingen. Het had veel geregend ’s nachts maar als we vertrekken is het weer droog en 17.5 graden. We vertrekken richting Auckland over de westcoast route en daarna richting Thames. Onderweg even koffie gedronken, ze kunnen overigens goed koffie zetten die Kiwi’s. In en rond Auckland viel de drukte mee, het was inmiddels rond 11 uur. Om half één waren we in Thames en hebben we eerst boodschappen gedaan in een enorme supermarkt. Het was volgens de reclame de goedkoopste van Nieuw Zeeland dus de kar ging vol.

Daarna geluncht op een picknickplaats bij het treinstation. Vervolgens naar het Goldmine Experience openlucht museum. Dat bleek om 13 uur dicht te gaan in het laagseizoen. Er waren een paar mensen aan het werk en we mochten toch even rondlopen. Nog veel werk aan de winkel voor de vrijwilligers want het was een rommeltje. De kustweg gevolgd naar Coromandel, een hele mooie maar erg bochtige weg die soms ook erg smal is. We zijn enkele keren gestopt om van het uitzicht te genieten en foto’s te maken. Rond 4 uur komen we aan in Coromandel en gaan we even naar de i-site (Nieuw Zeelandse VVV) we vragen of het de moeite waard is naar Colville te rijden, volgens de i-site lady wel. Het mijnmuseum was ook dicht evenals de driving creek railway. Deze werd in 1975 aangelegd om grondstoffen te vervoeren voor de pottenbakkers. We lopen wat rond, veel bijzonders was het niet, en we raken aan de praat met een kiwi die op jonge leeftijd met zijn ouders uit Scotland was vertrokken. Hij adviseerde ons niet naar Colville te gaan, slechte weg en niet veel te zien.

Het valt ons op dat de tijden waarop de mensen hier actief zijn wat anders zijn dan bij ons. Winkels gaan om 9 uur open en om 16 uur of 16.30 dicht. Ook de restaurants sluiten vroeg, 20.30 uur gaan ze dicht nu in het laagseizoen. Weer een kop cappuccino in een bar en verder naar Whitianga, een uurtje rijden. Eerst weer veel bochten en stijle hellingen maar wel een bredere weg. Na 3 km was er een uitzichtpunt met een prachtig gezicht over Coromandel. Het waaide erg hard boven. Vanaf hier weer dalen en wordt de weg redelijk normaal, breed en minder bochten. We gaan naar camping Holiday Bay en installeren ons. Even naar het centrum gelopen en rondgekeken maar bijna alles was al dicht, zelf eettentjes zijn soms al dicht. Terug naar ons eigen eettentje dat gelukkig nog wel open was.