Zondag 9-10

Na het ontbijt eerst naar de i-site om te informeren naar de tongariro alpine trekking. Volgens de mensen van de i-site was het niet mogelijk om de tocht zelf te lopen in verband met het weer en de tijd van het jaar, wintertime. Ook of de tocht zou doorgaan was nog niet bekend. Ze adviseerde ons aan het einde van de middag terug te komen en dan zou ze bellen. Dan naar het Whakarewarewa dorp, het regende inmiddels en de vooruitzichten voor vandaag waren niet best. Whakarewarewa is een dorp aan de rand van Rotorua waar nog Maori’s wonen. Het is een combinatie van een dorp in gebruik en een toeristische attractie. Enerzijds is het commercieel opgezet anderzijds leven er ook nog gewoon Maori’s zoals die heden ten dage leven. Kaartjes gekocht 35 NZD pp en even wat rondgelopen tot om 11 uur de guided tour begon. Een stevige Maori vertelde over de gewoontes van hun volk en hoe ze die in stand houden. Er blijken veel en strikte regels te zijn. De kleuren die ze gebruiken zijn rood, zwart en wit. Rood is het leven, zwart de dood en wit is het hiernamaals. Het land dat ze gebruiken is ook onderdeel van de familie. Ze zorgen goed voor het land en het land zorgt voor hen. Het dorpshuis symboliseerde de ogen, de armen, de benen en de mond aan de buitenkant en het hart zat binnenin. In de dorpshuis vonden alle bijzondere gebeurtenissen plaats, huwelijken, dopen, dorpsbijeenkomsten maar er werd niet gegeten en gedronken. Daarvoor was een ander gebouw. Bij de huizen staat een wachter (hout snijwerk beeld) De Maori’s beschermen het land en de wachters beschermen de Maori’s. In het hele dorp zie je overal stoom uit de grond komen, kokende minerale bronnen en borrelende modderpoelen. en water borrelen. De gids legt uit hoe het voedsel wordt bereid in een centrale “keuken”. Ze bouwen een kist rondom een stoomgat en daarop wordt het vlees gestoomd. De groenten worden in heet water gegaard van 95 graden en door de combinatie met stoom gaat het allemaal heel snel. Aardappelen gaar in enkele minuten. De zwavel beïnvloed de smaak niet, we proeven gestoomde mais en deze is erg lekker. Het badhuis gezocht, gaten uitgehouwen in steen met warm water. Hier gaar het hele dorp twee keer per dag in bad, opa’s, oma’s, ouders, kinderen, kleinkinderen alles komt bij elkaar om bloot in bad te gaan. Het water bevat natuurlijke olie en mineralen. Na de rondleiding naar de Pohutu geiser, die normaal ieder uur een keer spuit. Vervolgens wonen we een optreden bij van de Maori’s met rituele dansen en gezang. Tijd voor de lunch, in het restaurant hebben we de traditionele Maori maaltijd gegeten, het Hangi meal, groenten, aardappel, kip en rundvlees klaargemaakt in de natuurlijke stoomoven en het hete water, heel erg lekker en gezond al is dat niet aan alle Maori’s af te zien. Nog even rondgelopen en naar het centrum van Rotorua om daar nog langs het meer te wandelen. Ook daar weer overal stoom en kokend water aan de rand van het meer. Even koffie gedronken in het café van het Rotorua museum en terug naar de i-site. De dame die ons toen hielp vertelde dat het wel mogelijk was de tocht zelf te lopen. We besluiten om de tocht toch met gids te doen omdat het weer erg wisselvallig is. Geboekt hen naar de camping gereden in de buurt van het vertrek van de trekking, Whakapapa Holiday Park, dit was 184 km verder naar het zuiden, iets meer dan twee uur rijden. Hoewel de naam anders doet vermoeden, blijkt het een eenvoudige camping. De receptie is al gesloten en op een scherm zien we dat we maar een plaats moeten zoeken en ons morgen om 9 uur moeten melden, maar dan zijn we alweer weg. Spullen klaargemaakt voor de trekking morgen en nog een glaasje wijn en naar bed.