Donderdag 13-10

Rond 09.45 uur vertrekken we van de camping richting Wellington. Het is mooi weer, 16 graden en zonnig. Wel veel wind maar dat is gebruikelijk in Wellington omdat de wind door de trechter moet van het noorder en zuider eiland. Naar het centrum is het ongeveer 20 minuten rijden en we besluiten eerst naar Mount Victoria te rijden. Omdat de weg opengebroken is, gaat het even mis met de navigatie en met even hulp vragen, komen we op de top aan. Heel mooi uitzicht over Wellington, de baai en de stad. Daarna rijden we naar het centrum waar een camping is. Het blijkt een parkeerplaats te zijn midden in de stad waar self containing campers mogen overnachten en zoals al eerder vermeld, wij zijn helemaal self containing. Voor 29 NZD kunnen we een dag en een nacht parkeren inclusief stroom. Camper geparkeerd en de stad in gelopen, alles binnen 10 minuten lopen bereikbaar. Eerst the Town Hall bekeken, het oude stadhuis en vervolgens het te Papa Museum bezocht. Te Papa betekent letterlijk “houder van schatten”, schatten van Nieuw Zeeland, de verhalen en de mensen. Bij binnenkomst stond een man die ons welkom heette en basis informatie gaf. Iet vroeg waar we tickets konden kopen. “Why do you need tickets”?

Het museum is gratis. Eerst het gedeelte dat over dieren en planten ging en daarna de tentoonstelling over de Maori’s bekeken. Vervolgens nog kort de geschiedenis van de immigranten bekeken. Toen naar Queens Warf gelopen. Een aantal oude pakhuizen is verbouwd tot horeca gelegenheden, allemaal mooie houten gebouwen. Via het museum of Wellington (buitenkant) naar de Old Bank arcade. Het gebouw van de bank of New Zealand dat is omgetoverd tot een winkelcentrum met behoud van alle originele decoraties. Daarna gezocht naar het luxe warenhuis Kirkcaldie en Stains, we stonden in het goede gebouw maar het warenhuis had een andere naam gekregen. Inderdaad veel luxe maar vooral duur, vergelijkbare spullen van de bekende merken zijn 1,5 tot 2 keer zo duur als in Nederland. Teruggelopen langs de kade en uit de wind en in de zon op het terras van St. Johnsbar genoten van een glaasje wijn. Om zes uur terug naar de camper, het waaide hard en het was fris geworden. Op tripadvisor gezocht naar een restaurant om te eten en op nummer 1 staat: Ortega Fish Shack (geen tikfout) bar. Waarom niet? Het was 10 minuten lopen en toen we binnenkwamen bleken alle tafels bezet maar we konden aan de bar eten. Het interieur had de uitstraling van een eetcafé en de bediening had een gipsy look. Later konden we aan een tafeltje boven zitten. We weten niet of ze terecht op één staan maar lekker was het en de bediening was, zoals we inmiddels gewend zijn, uiterst vriendelijk. Teruggelopen naar de camper die in een zijstraat van Cubastreet stond. Dit is het hippie-achtige deel van de stad met veel terrasjes, zitzakken en kussens en gezellig veel mensen. Om 9 uur waren we weer terug bij de camper.