Maandag 24-10

Om half tien worden we bij de camping opgehaald door de bus van Realjourney’s. De busrit naar Manapouri duurt ongeveer een half uur en onderweg pikken we nog verschillende mensen op. Aangekomen in Manapouri checken we in en halen we onze lunchpakketten op. Iets over half elf gaan we aan boord van de boot die ons naar de andere kant van Lake Manapouri brengt, West Arm, ongeveer een uurtje varen. De boottocht over het meer is niet spectaculair mede vanwege het weer. De “skipper” geeft alvast informatie over het gebied maar natuurlijk pas nadat we de “safety rules” hebben doorgenomen. Het meer is op het diepste punt 465 meter diep en is evenals veel andere meren een gletsjermeer. Deze meren zijn gevormd door de zich terugtrekkende gletsjers van de laatste ijstijd die zo’n vijftienduizend jaar geleden eindigde. Toen vulden de dalen zich met zeewater en de “sounds” waren geboren. In die laatste ijstijd was de volledige westkust van Nieuw Zeeland bedekt met ijs. Aangekomen in West Arm stappen we in de bus voor de rit naar Deep Cove, het einde van de Doubtful Sound vanaf zee gezien. We rijden over de duurste weg van Nieuw Zeeland, een kiezelweg die is aangelegd dwars door de rotsen om mensen en materiaal te vervoeren voor de bouw van de waterkracht centrale in Deepcove. Het is de grootste waterkrachtcentrale van Nieuw Zeeland en is gebouwd tussen 1963 en 1972 om de aluminiumsmelterij te voorzien van stroom. We stoppen om de Cleve Garth Falls te bekijken en op de Wilmot pas met een mooi uitzicht over de fjord. Het is een van de natste plaatsen op aarde, het regent hier gemiddeld 200 dagen per jaar en er valt 7 meter !! regen. De plantengroei is overweldigend, lianen, orchideeën, varens, spagnum en vele andere mossen. Aangekomen in Deep Cove stappen we op de boot voor de cruise van drie uur. Al snel worden er drie Fjordland Crested pinguïns gespot, heel goed te zien in het water. Even later een groep dolfijnen, de grote tuimelaar, we hebben een paar keer een demonstratie gehad. De boot blijft op afstand om ze niet te storen maar één dolfijn zwemt onder de boot door, goed te zien in het kristalheldere water. Later zagen we weer pinguïns op de rotsen en verderop zeehonden eveneens op de rotsen. We varen een klein stukje de Tasman zee op en keren. We zien de grootste pelsrobben kolonie van Nieuw Zeeland, op de The Nee Islands, jawel. In één van de armen van de Doubtful Sound werd de motor van de boot afgezet en werd iedereen gevraagd stil te zijn, en ook geen camera’s te gebruiken. We hebben geluisterd naar de vogels en het klotsende water en hebben genoten van de stilte.

De Doubtful Sound is de tweede grootste sound en drie maal zo lang als de Milford Sound die bekender is. De sound is 40 km lang en heeft drie zij armen. Door de bewolking en de laaghangende bewolking gaf de sound een mystieke aanblik. Rond 4 uur was de cruise ten einde en gingen we weer de bus in en daarna aan boord van de boot over het Lake Manapouri. Om 6 uur meerden we aan in Manapouri en om half zeven waren we weer op de camping in Te Anau. Een prachtige dag, de zoveelste.