Woensdag 2-11

Op ons gemak opgestaan, geen zonsopkomst want het was helemaal bewolkt en het regende rond zes uur. Ieder nadeel heb zijn voordeel. Inmiddels was het weer droog en kwam ook de zon door.

Gisterenavond kwamen we erachter dat we niet vrijdag naar Sydney vliegen maar morgen. Goed teken vinden we dat we de tijd en de agenda vergeten. Plan is snel aangepast, we besluiten het bezoek aan de stad Christchurch te skippen. We hadden ook wat levensmiddelen over en onze buren, ook Nederlanders toevallig, zijn net aangekomen en hadden nog geen boodschappen gedaan, dus die ook weer blij.

Om half tien rijden we naar het kantoor van Whale Watching. We kunnen pas om half elf inchecken. Ik hoor dat er mensen worden omgeroepen die blijkbaar wel hebben geboekt maar nog niet zijn komen opdagen. Final call for “huppeldehup”. Ik vraag of we niet meekunnen met de tocht van 10 uur nu er mensen uitvallen en dat kon. Eerst natuurlijk de safety instructions en dan met de bus naar de haven en de boot op. Iedereen moest tijdens de tocht binnen zitten en we begrepen al snel waarom, de boot gaat namelijk echt hard. We moeten zo’n 14 kilometer uit de kust, een half uurtje varen. We krijgen heel veel informatie over walvissen en andere zeedieren. Aangekomen op de geplande plek zien we een Sperm Whale, 18 meter lang en 15000 kilo! Zo’n walvis eet iedere dag 1500 kilo (vis, garnalen, octopus etc.) Hij spuit regelmatig een mooie fontein bij het uitademen. We zien de bovenkant van het dier mooi in het water liggen op zo’n 30 meter afstand. Op een gegeven moment zegt de gids dat we goed moeten opletten omdat hij gaat duiken. Hij strekt zich dan uit voor een laatste diepe ademhaling en duikt dan de diepte in waarbij de staart een mooie beweging maakt en weg is hij. Deze walvissen duiken tot wel drie kilometer diep en blijven tot een uur onder water. De hartslag daalt dan tot 1 per minuut. We voeren weer terug en zagen nog twee albatrossen, pelsrobben op een rots voor de kust en een groepje Dusky dolfijnen, ook wel bonte dolfijn genoemd. Na twee uur varen waren we weer terug in de haven, de hele boottocht hadden we mooi weer. Daarna vertrokken richting Christchuch via de inland highway 70 van de Alpine Pacific route. We reden door een prachtig heuvellandschap en zagen nauwelijks verkeer. Aan de rand van de weg, op een punt met fraai uitzicht, gestopt en lekker in de berm geluncht als echte pensionado’s.

Vervolgens werd het bergachtiger en werd de weg ook bochtiger met hier een daar heel scherpe haarspeldbochten. Bij Waikari reden we weer door een breed dal. Via Amberley naar Christchurch waar we om half vijf de Top10 camping opreden. Alles weer gewassen zodat we “schoon” aankomen in Sydney en snel aan de wijn en een pilsje want dat moet ook op.