Maandag 21-11

Om 07.10 worden we opgehaald door Nicole, de vrouw van de eigenaar( Jeremy) van de Lady Enid. We gingen nog een ander stel ophalen, Alexa en Klaus ( een Duits stel) en reden daarna naar de haven. We waren maar met 4 passagiers, we zouden met 6 zijn maar er hadden zich er ’s avonds twee afgemeld. Normaal moeten er minimaal 6 passagiers zijn om te vertrekken maar omdat ze de boeking al hadden bevestigd toch gegaan. “This is not a perfect business model but that is life”, zei Jeremy. Jeremy was de eigenaar van de boot en David was de skipper vandaag. De dag begon zonnig en we voeren om half acht op de motor de haven uit. Na een uur werden de zeilen gehesen en ging de motor uit. Er was niet heel veel wind maar het was wel een mooi gezicht om de Lady Enid door de golven te zien klieven. Het schip is in1961 gebouwd door een Engelsman als wedstrijdschip en is genoemd naar de vrouw van de eigenaar: Enid. (www.ladyenid.com.au). We voeren richting Whitsunday Island en kregen al gauw koffie of thee geserveerd met scones en kleine muffins. We meerden aan in Hill Inlet en Iet zag nog net een grote zeeschildpad een duik nemen. In een rubberbootje (dingi) werden we door skipper David naar het strand gebracht. Met Jeremy maakten we een wandeling naar twee uitkijkpunten over White Heaven Beach. Het uitzicht was schitterend, blauw water en ook groene tinten en spierwit heel fijn zand. De zon was inmiddels weer gaan schijnen en dat maakt het nog mooier. We liepen niet naar het grote strand waar groepen worden aangevoerd met “yellow muskitoos”. Dit zijn snelle rubberboten waar de traditionele schippers een hekel aan hebben. Vooral jongelui en veel “hustle en bustle” (vrij vertaald: hullie gullie)

Wij liepen naar een kleiner strand en daar was niemand behalve wij. Het strand is van wit silica sand, hetzelfde zand als bij Lake Mackenzie op Fraser Island. De stinger suits werden aangetrokken om ons tegen de marine stingers(kwallen) te beschermen. Als je hier door een kwal wordt gebeten, heb je echt een probleem. Met de helikopter naar het vaste land en daarna 5 dagen in het ziekenhuis. Wij waren eigenlijk de enigen die zo’n pak aan hadden, onbegrijpelijk volgens Jeremy. Op de terugweg naar het strand, waar we weer werden opgehaald, zagen we een flinke hagedisachtige, een varaan?

Op het strand stapten we weer in de dingi en voeren we terug naar de Lady Enid. Er stond een heel lekkere lunch voor ons klaar, king prawns uit Bowen, gerookte zalm, salades, quinoa etc. Het zag er super uit en het smaakte ook heel erg lekker.Na de lunch werd er weer gevaren maar we kregen een regenbui over ons heen. Het schip was goed uitgerust en voor iedereen was er een regenjack. Zo was er ook zonnebrandcrème en vers water, het ontbrak aan niets. Iet en ik kregen tijdens de regenbui instructies over het snorkelen, het Duitse stel snorkelde niet. Weer de stingersuits aan, die waren nog nat dus dat ging even lastiger. In een baai gestopt en wij werden met de dingi naar een ondieper gedeelte gebracht. Flippers aan, duikbril op en je laat je overboord vallen. Wat we toen zagen was zo mooi, dat kun je je niet voorstellen. Alsof je in een tropisch zeeaquarium zwemt. Prachtig koraal in verschillende vormen en kleuren en vissen in de mooiste kleuren, fel blauw met gele staarten, zebra vissen, blauw geel gestreept, groot en klein, je keek je ogen uit. Gelukkig zat er een bril voor. Je kon de vissen bijna aanraken, zo dichtbij. Als je dat probeerde schoten ze pas op het allerlaatste moment weg. Na drie kwartier weer terug naar de dingi en teruggevaren. Aan boord van de Lady Enid kregen we voor de tweede keer vers fruit geserveerd. Het was weer droog en we hebben lekker in de kuip zitten genieten. ’S Middags kregen we nog enkele buien maar we hadden een goede skipper. Als hij zijn jas aan deed kon je dat maar het best snel ook doen want dan kwam er geheid een bui over je heen. Die buien zag je overigens heel mooi aankomen op zee. Rond vier uur: tijd voor “bubbels” met kaas, olijven, ingelegde tomaten, biscuitjes etcetera, het was weer droog. Rond half zes voeren we met regen de haven binnen. Het einde van een prachtige dag. Een tocht met de Lady Enid is een echte aanrader. Iets duurder maar zeker waar voor je geld. Een prachtig schip met een mooie historie. Een deskundige bemanning en heerlijk eten en drinken. Kleine groepen, die van ons was wel heel klein en echt een hele dag op zee. We waren om half acht vertrokken en om half zes meerden we aan.

Another day in paradise.