Woensdag 23-11

Als we de deur van de camper opendoen zien we twee kangoeroes, een moeder met een jong. Als we om 8 uur wegrijden zit het jong in de buidel. We reizen vandaag naar Townsville, 255 kilometer te gaan. Het is om acht uur al 25,5 graden. In Bowen even gestopt maar daar is verder geen fluit te zien en we moeten zelfs zoeken om ergens koffie te drinken. Bowen is het centrum van de mango teelt. We stoppen onderweg even om een boomgaard te bekijken. Ten noorden van Bowen wordt het landschap heuvelachtig en niet meer van de kaarsrechte wegen maar licht slingerend. Er staan ook wat meer bomen langs de weg. Nog 200 kilometer naar Townsville. De pret van minder saaie wegen duurt maar even. Al gauw wordt de Bruce Highway weer kaarsrecht zover je kunt kijken. Zeventien kilometer ten zuiden van Townsville slaan we af en bezoeken we het Billabong Sanctuary. Dit is een park waar krokodillen, koala’s, kangoeroes, wombats en dingo’s worden opgevangen die gewond zijn geraakt, vaak omdat ze aangereden zijn of omdat ze ziek zijn. Sommige dieren kunnen na herstel weer vrijgelaten worden in hun natuurlijke omgeving maar anderen niet. Krokodillen niet bijvoorbeeld omdat die weer terugkeren naar de plek waar ze vandaan komen. Een krokodil is in het park opgenomen omdat ze in een in aanbouw zijnde woonwijk aan het nestelen was. Een wambat is als wees gevonden, ze leren de gewoontes van de moeder en als die er niet meer is, overleven ze niet. Voor de wombats is ook een fokprogramma gestart. Ze waren aan het uitsterven en toen is nog een kleine populatie gevonden. Daar hebben ze een hek omheen gebouwd en vervolgens is men gestart met het fokprogramma. Nu zijn er alweer 200. Hetzelfde gebeurt met koala’s. Er waren ook heel veel soorten vogels te zien en eenden. Sommigen bleven daar en anderen vertrokken in de zomer en kwamen terug in de winter. Bij elke diersoort gaf een ranger uitleg over de dieren. Het centrum fungeerde als opvangcentrum, educatiecentrum en als dierenpark met uitsluitend dieren uit Australië. Om vier uur vertrokken en hebben we een camping gezocht in Townsville. Daar raakten we in gesprek met onze buren. Die hoorden ons Nederlands praten en het bleken beiden kinderen van Nederlandse ouders. Ze waren van onze leeftijd en beiden hier geboren. Ze spraken beiden Nederlands omdat thuis Nederlands werd gesproken. Ze nodigden ons uit voor het “happy hour” op het strand en we hebben gezellig met ze zitten praten aan het strand tot een uur of zeven.