Zondag 27-11

De dag verliep wat anders dan gepland. Bij het terugzetten van de ontbijtspullen in de camper gleed ik uit en viel languit de camper in. Aanvankelijk dacht ik dat ik me flink had gestoten maar even later zag ik dat mijn teen hevig bloedde. Daar zat een vrij diepe snee Even naar de receptie voor eerste hulp. Nou die was er niet en samen met de mevrouw van de receptie heb ik de wond wat schoongemaakt en verband erom gedaan.Naar de 24 hrs medical centre in Cairns. Gelukkig kon ik nog wel rijden. Daar aangekomen ingeschreven en moesten we drie kwartier wachten op een dokter. Aardige man die ons begroette met “goede morgen” Hij had als kind tot zijn zesde in Den Haag gewoond maar sprak verder geen Nederlands. Volgens hem kon de wond gelijmd worden. Hechten zou veel last geven met lopen. Dus geplakt, pleister erop, tetanus spuit en 170 dollar lichter, vertrokken we weer. We zouden de Skyrail doen in Smithfield, dat hadden we toch al gepland. Ik hoefde toevallig niet veel te lopen. Kaartjes gekocht en de man aan de balie vroeg in welke taal we het foldertje wilden. In het Nederlands, “goede morgen”, zei hij. Zijn opa kwam kwam uit: “The Rips”!

De Skyrail is een 7,5 km lange kabelbaan die in 1995 is gebouwd. De torens zijn met helicopters geplaatst om het regenwoud te sparen. De hoogste toren is 40 meter. De kabelbaan voert over Barron Gorge National Park, een van de mooiste nationale parken van Queensland met de Barron River en The Barron Falls en tropisch regenwoud. Deze tropische regenwouden zijn 120 miljoen jaar geleden ontstaan en behoren tot de oudste nog bestaande wouden ter wereld. Onderweg kun je op twee plaatsen uitstappen en een korte wandeling maken: de eerste is een korte wandeling door het regenwoud en de tweede een wandeling naar uitzichten op de Baron Falls,die aanzienlijk minder water bevatten, dan sommige foto’s doen vermoeden. We hadden een cabine met een glazen bodem , zodat je de bomen direct onder je zag.Na een uur kwamen we aan in Kuranda en daar hebben we eerst geluncht. Iet loopt even het dorpje in en ik blijf zitten omdat mijn teen blijft bloeden. Om kwart over drie gaan we weer naar beneden en rond vier uur zijn we weer bij de camper. Omdat de wond blijft bloeden gaan we toch maar even terug naar de 24 hrs medical centre. Dezelfde dokter is er nog. Het blijkt dat door het transpireren de plak is losgelaten. Het wordt opnieuw schoongemaakt en opnieuw gelijmd en er wordt een drukverband omheen gedaan.Twee dagen mag het niet nat worden en moet ik zoveel mogelijk met het been omhoog zitten.We rijden daarna naar de Tourist Info. De mevrouw gaf aan dat we beter in Port Douglas konden snorkelen dan in Cairns. De zee is daar rustiger en het reef mooier. Snorkelen zat er zo wie zo niet in voor mij de komende paar dagen, dus dat kwam goed uit. Echte cruises met alleen het reef bekijken zonder duiken of snorkelen waren er niet. Dan is het tijd voor een terrasje, lekker wijntje gedronken aan de boulevard en daarna terug naar de camping.